Clive Hamilton timmert al jaren aan de weg als een van ’s werelds meest onverschrokken en angstaanjagende boodschappers van de planetaire ramp die zich aan het voltrekken is. In De provocerende aarde trekt hij weer fel van leer, maar ziet hij zich ook voor een nieuwe en hachelijke vraag gesteld: wie is die antropos die de planeet in het antropoceen heeft doen belanden en wat is daarop zijn lot? T... »
In Overspannen democratie, genomineerd voor de PrinsjesBoekenprijs voor het beste politieke boek van het afgelopen parlementaire jaar, betoogt Gijs van Oenen dat méér democratie niet de oplossing voor al onze problemen is. Sterker nog, de democratie dreigt aan haar eigen succes ten onder te gaan. Voor de democratisch getrainde burger is alle inspraak, onderhandeling en interactie ook te veel van h... »
Volgens Denker des Vaderlands René ten Bos ‘schreef Timothy Morton met Duistere ecologie een handleiding over hoe we het Antropoceen dienen te overleven’. Maar de vraag die Morton stelt is niet hoe wij mensen de opwarming van de aarde gaan óverleven, maar wat het betekent om als object tussen, met en in andere objecten te léven. Zet je schrap voor de duistere en toch heldere mindfuck genaamd ecolo... »
In haar nu al veel besproken Essay van de Maand van de Filosofie roept Femke Halsema op tot een strijd om de collectieve herinnering. Progressieve verworvenheden moeten worden teruggekaapt van nieuwrechtse populisten die er goede sier mee maken. Maar is dat genoeg, vraagt Halsema zich af – en terecht: want is het echte werk niet de moeilijke vragen die nu juist géén geschiedenis zijn een gezicht t... »
Ger Groot schaarde hem ooit onder de ‘ongemakkelijke filosofen’: Emil Cioran (1911-1995), de geboren Roemeen die, na een jeugdliefde voor een bruine-hemdenpartij, een proefschrift over Bergson en andere omzwervingen, eind jaren ’30 in Parijs zijn Ithaka vond. Een kleine filosofie van verval, zijn eerste werk in de taal van zijn zelfverkozen ballingschap, laat aan ongemak niets te wensen over: het ... »
